Związek Harcerstwa Polskiego
Forum Hufca im. T. Kościuszki w Staszowie
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
Forum Związek Harcerstwa Polskiego Strona Główna
->
Drużyny
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
NIE
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Związek Harcerstwa Polskiego
----------------
Co się dzieje w ZHP?
Harcerskie Ideały
Hufiec im. T. Kościuszki w Staszowie
----------------
Drużyny
Ogłoszenia
Hufiec
Hyde Park
----------------
Trash
Sprzęt
Strefa Admina
----------------
Działanie Forum
Przegląd tematu
<table border="0" cellpadding="3" cellspacing="1" width="100%" class="forumline"> <tr> <th class="thCornerL" width="22%" height="26">Autor</th> <th class="thCornerR">Wiadomość</th> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>aaa4</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="http://picsrv.fora.pl/subSilver/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Post" title="Post" border="0" /><span class="postdetails">Wysłany: Czw 15:07, 20 Lip 2017<span class="gen"> </span> Temat postu: zbuk</span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="postbody">Czwartego dnia wierszopisca wychynal ze swej izdebki. Twarz mial posiniaczona i obrzmiala od razow, usta rozbite, a czarne wlosy, zazwyczaj utrefione starannie, opadaly mu na ramiona w potarganych, nierownych kosmykach, zupelne jakby kto je przycial tepym nozem. Powloczac noga, ruszyl przez dziedziniec, a od ksiazecych obor, kuchni, stajni i warzywnika pielonego pod czujnym okiem ochmistrzyni biegly ku niemu tuziny spojrzen zlaknionych rzewnych ballad. Pod okapem wedzarni rozczochrana pomywaczka podniosla glowe znad skubanego drobiu i jela bredzic o milosci wielkiej a przemoznej, ktora wiedzie kochankow az po grob i jeszcze dalej. Babunia wzdrygnela sie z niecheci. Nie tak to sobie wyobrazala, zupelnie nie tak. <br /> <br />Kiedy minstrel przysiadl w kruzganku na schodach do kaplicy, wiedzma dostrzegla, ze jego kaftan jest podarty i poplamiony zaschnieta krwia. W wygniecionej samodzialowej koszuli i prostych skorzanych pludrach nie wydawal sie juz jednym z pysznych skalmierskich bardow, ktorzy ufni w opieke dozy wygrazali samemu spichrzanskiemu ksieciu. Babunia pomyslala, ze wlasciwie bez biretu ozdobionego znakiem profesji, idiotycznych zoltych rajtuzow i cizem z wysoko zadartymi nosami wygladal znacznie lepiej. Napil sie zsiadlego mleka, przyniesionego przez jedna z poslugaczek, a kiedy ta przypatrywala mu sie z naboznym zachwytem, odprawil ja grzecznym podziekowaniem. Jego palce przebiegaly nerwowo po szarym granicie podstawy kolumny i Babuni prawie zrobilo sie go szkoda. Wiedziala bardzo dobrze, ile warta byla lutnia, ktora mieszczanstwo roztrzaskalo na jego grzbiecie niczym palke, wiedziala tez, ze zaden z panow nie przyjmie na zime barda bez instrumentu. Pozniej jednak spojrzenie minstrela pobieglo ku zamknietym witrazowymi szybkami oknom Jaroslawny i Babunia poczula, jak wszelkie wspolczucie ulatnia sie z niej w jednej chwili. <br /> <br />Traf chcial, ze tego dnia pokojowe bardzo dlugo ubieraly ksiezne, ktora i zwyklego dnia nigdy nie wyburdala sie z komnaty przed bitym poludniem. I kiedy wreszcie Jaroslawna schodzila na dziedziniec po marmurowych stopniach w pysznej sukni z purpurowego aksamitu i wlosami opadajacymi jak struga zlota, Babunia mimowolnie pomyslala o ksiezniczkach z basni, uspionych w czarodziejskiej wiezy, poza kregiem dzikich roz. To wlasnie widziala w twarzy mlynarzowny przez wszystkie dni minionego lata, kiedy przechadzala sie w kruzganku z malym bialym pieskiem, ktory ksiaze specjalnie dla niej sprowadzil z poludniowych wysp, albo gdy wyszywala kape przed oltarz boga w mrocznym wnetrzu wielkiej sali posluchan. Dziwny rodzaj sennego wyczekiwania, w ktore popadla kilka tygodni po szumnych zaslubinach i ktore nie opuszczalo jej w zadnej porze dnia. Najwidoczniej ksiaze nie umial go rozproszyc. <br /> <br />Musial je jednak wyczuwac, cale lato bowiem w zamku trwala barwna feeria turniejowych gier, festynow i pokazow wedrownych komediantow, ktorych spraszano ze wszystkich stron dla rozweselenia milczacej Jaroslawny. Ksiezna laskawie przyjmowala te zabiegi. Calowala malzonka w reke, czasem nawet dawnym zwyczajem padala mu do stop. Jej umysl jednak wydawal sie nieodmiennie zamkniety i o cale wiorsty odlegly od zamku posrodku Gor Zmijowych. Z rzadka tylko twarz ksieznej rozjasniala sie nagle i nabierala zycia - z powodu dzikiej rozy, ofiarowanej jej przez minstrela, albo piosenki, ktora napisal specjalnie dla niej. Jednak nie tego dnia. <br /> <br />W przeciwienstwie do kucharek i pomywaczek rozrzewniajacych sie miloscia ksieznej i wierszopiscy, wojacy nie zywili wiekszej atencji dla nieszczesliwych kochankow. Przeciwnie, mieli im za zle, i to ile wlezie. Ksiaze bowiem nie tylko nie wypuscil zolnierzy w miasto na grabiez, ale na dodatek od pieciu dni wojacy musieli sie za nim uganiac po puszczy i co bardziej podmoklych bagniskach. I nie zanosilo sie, zeby mial predko do zamku zjechac. <br /> <br />Wszyscy w dworzyszczu dobrze wiedzieli, albo przynajmniej sadzili, ze wiedza, dlaczego</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1" class="spaceRow"><img src="http://picsrv.fora.pl/subSilver/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> </table>
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj